Duvel

Wel, we leven nog, zoveel is zeker! Donderdagavond vertrok ik met de ferry, geen flauw idee wat ik de komende week zou doen. In de vertrekhal begon ik te zeveren tegen zowat de gayste chinees ooit omdat hij zat te giechelen met zijn ticket. Natuurlijk wou ik er de humor van inzien maar hem zijn we uiteindelijk kwijtgeraakt. De cabines in de ferry waren properder dan verwacht, en na 4 dagen op de harde vloer slapen in Helsinki kon ik wel een matras gebruiken.

Even na intreden leerde ik mijn cabinegenoten kennen, een Hongkonger genaamd Jason en Ilya de Rus. Veel van onze conversaties werden onderbroken met Ilya die zei "sorry ... one moment please" waarna hij een engels woord op zijn smartphone zocht. Wat zouden we doen zonder gadgets he. En ik, van alle Belgen, heb ze leren Belgisch bier kennen:

's Nachts zijn we nog de zonsopgang over een lege zee gaan bewonderen, en 's ochtends was het in actie schieten. Nadat ik mezelf volgeramd had met McDonalds (ik weet het, slechte toerist), ben ik in een internetcafe gaan kijken of ik slaapplaats kon vinden in Goteborg. Maar het antwoord was neen. Dus ik besloot mijn goeie oude gastvrouwtjes Lisa en Marie in aller ijl te smsen. En gelukkig maar, alles positief, en zo boekte ik mijn ticket om die nacht riching Skåne te reizen. Maar het was vrijdag in Stockholm, dus ik kon niet anders dan de vrijdagmeeting meepikken he, aja.

Toen ik vroeg aan was en nog even op een bankje buiten wat uitrustte, kwam er een gepensioneerde Californiër naast me zitten. Een stuk conversatie ging ongeveer als volgt:

Em: "You should watch out the next couple of days though"

Ik: "What's happening then?"

Em: "They have these gay pride celebrations now, strange people out"

Ik: "Gay AND European? That's just too much..."

En nu zit ik sinds gisteren in Lund terug. Slapen op een nachtbus is trouwens zwaar overschat. Zeker als er vlak achter je een Afrikaan eerst naar loeiharde r'n'b zit te luisteren en dan half in je oor zit te bellen met iemand voor een paar uur.

Deze avond was het tijd voor impulsieve koop nummer 2: Vliegtuigticket naar Bergen. Jep, ik ga toch. We gaan met een paar een auto huren en van daaruit voor enkele dagen naar het noorden op. Hopelijk komt alles goed anders zit ik daar mooi. Dus als je niks meer van me hoort, dan ben ik ofwel dood, ofwel aant rondhuppelen in Noorwegen.