Regen op't platteland

Kopenhagen is goedgekeurd. Die verrassingsfilm bleek een Deense film over voetbal te zijn, zonder Engelse ondertitels. Denk toch eens aan de toeristen zeg. Dus we gingen dan maar naar Tivoli, het lokale pretpark. Niet om op de ritjes te zitten maar er was een optreden van een of andere groep genaamd The Flaming Lips. Nog nooit van gehoord en ik was niet superzot van de muziek, maar als ze het aanvullen met confettibalonnen en dansende teletubbies, amai, van wat ik ervan heb horen vertellen is LSD er niks bij.

Daarna zakten we nog door om iets te drinken en zo mijn laatste avondje Kopenhagen af te sluiten.

De volgende dag was proper. Veel te laat opgestaan, in een haaste en een weere de zak gemaakt en proberen tot in Odense te raken. En groot nieuws! Het was tijd voor Dietertje's eerste bijensteek! Wist ik veel dat die bastaard op mijn broek wou zitten, een mens kan klappen ee zeg.

En zo kwamen we in Odense voor enkele dagen. Jammer genoeg moest mijn gastvrouw veel werken. Pas terug zijnde van 8 weken Yemen vond ik het toch een chapeau waard dat ze al volk over de vloer wou. Als aanvulling leert een mens dan ook eens iets bij over alles wat Arabisch is he, 't is eens iets anders.

In Odense heb ik voor de rest vooral gerelaxeerd, want veel was er niet te doen. Toen kwam er een geschenk uit de hemel: Alan, een Deense kerel die ik heb leren kennen in de herberg in Hannover, was net terug van zijn eigen trip en stelde voor om eens binnen te springen. En toevalligerwijs was dat op het platteland nabij Århus, mijn eindbestemming. Dus zo ben ik sinds gisteren hier.

In de korte tijd die we maar hadden heb ik zowaar mijn eerste salsamoves geleerd (nooit meer...), leren met de tractor rijden en brood gegeten die te fluogeel was om gezond te zijn. Nu zijn mijn kleren zo goed als droog, dus ik ga mijn zwembroek eens gaan afspelen en weer normale dingen gaan aandoen.

Zeg, stelt et junder ook wel ee. Jupsee