Bon voyage

Wel wel, met glans afgestudeerd als bouwvakker, eindelijk kunnen rijden zonder oude wijven omver te knallen, contractje getekend, bijna 23 en dus in de piek van mijn leven. Het lijkt alsof ik de hele wereld aankan. Maar ik ben altijd nogal skeptisch dus ik ga meteen eens naar de wereld toe gaan om te zien of dat wel zo is.

Hallo, en welkom. Ik ben Dieter, familie en vriend van menig mens, gewaardeerde figuur in de gemeenschap. Men verwijst nogal vaak naar me onder de vorm van Gwi, ik leg het je ooit wel eens uit. Morgen deze tijd zit ik op de trein richting Utrecht, vanwaar mijn vakantie zich zal ontspruiten in een waar avontuur doorheen de rest van Europa (of in een achterwaartse verkrachting en een traumatische thuiskomst na vier dagen). Mijn zak is bijna gemaakt, de eerste week is geregeld en dan rest er me nog juist zoveel mogelijk Stargate Atlantis kijken met mijn oudjes en spaghetti eten. Witte spaghetti wel, zo noemen wij dat hier, een perfecte tv maaltijd.


Ik zei zo eens tegen mezelf: Dieter, je zal je vriendjes en familie missen, en zij jou zelfs nog veel meer, dus maak eens een blog zodat ze toch tenminste weten waar je zit en of je niet teveel drugs pakt of mishandeld wordt. Reacties nalaten, voor wie het wenst, is zo gemakkelijk gemaakt dat zelfs de marginaalste spambot het kan. Dus ik zou zeggen, tot wederziens en hou jullie haaks!